Bazı bloglarda rastladım, kayıt yayınlayan bazı arkadaşlar "sahibin her istediği köle tarafından hiçbir koşul olmadan yapılmalıdır" yorumunda bulunuyorlar.
Bu "kayıtsız koşulsuz" ifadesi bana biraz ütopik geldi. Hani bir efendinin isteyeceği en güzel şeydir bu, ama birader nerede o bolluk? Açıkçası arkadaşların ya çok şanslı olduğunu ya da hiç uygulama olmadan hayal dünyalarında yarattıkları ile konuştuklarını düşünüyorum.
Her ne kadar köle de bir insan, ona nesne gibi davranırsınız hoşuna da gider ama herkesin bazı "olmaz"ları da vardır. Onlara denk geldiniz mi sahiplik/kölelik orada biter, zira burada Kunta Kinte zamanındaki kölelerden bahsetmiyoruz, bu bir haz oyunu sadece. Bundan dolayı değil midir ki elin oğlu ile kızları aralarında uzun uzun bir agreement list hazırlıyorlar. Bence de iyi bir fikir sayılabilir, tabi yaratıcılığı biraz kısıtlıyor gibi, neyse yaratıcılık konumuzun dışında şimdilik...
Bir köle ile uzunca bir süre geçirdiğinizde sahibin kim kölenin kim olduğundan bazen emin de olamıyorsunuz? :-)
Eğer köleniz edilgen/mazoşist bir köle ise ona yapacağınız hemen her iş sizin bir emeğinizi gerektiriyor. Kirletiyorsunuz, sopalıyorsunuz, orasını burasını çekiştiriyorsunuz, saçından çekiyorsunuz, zincirliyorsunuz, bağlıyorsunuz. Bunların hepsi sizin emeğinizi gerektiriyor, köle rahat, ooooh, yan gelmiş yatıyor!
Eğer kölenizle kesişim alanınız sınırlıysa bu sefer de yapacak şeyler bulmak için sizin için farketmez olan, onun için hoş olan şeyleri de yapıyorsunuz, şimdi kim kimin kölesi sizce?
Bütün sahiplere köleleri ile birbirini tamamlayan tam bir uyum diliyorum.
sabah blogu okurken neden burayı görmediğimi merak ettim. aslında çoğu kimsenin dikkat etmediği ama oldukça önemli bir konu. kayıtsız, şartsız itaat; bir köle olarak benim için de ütopik.
YanıtlaSilbdsm oyun/ilişkilerinin sınırı hayalgücümüz. yaratıcı bir efendi için nesnesini şekilden şekle sokmak zor değil veya yapabilecekleri şeylerin kombinasyonu neredeyse sonsuz. peki köle için de yaratıcılığa aynı şekilde karşılık vermek ne ölçüde mümkün?
işte bu noktada limitler devreye giriyor. limitleri fiziksel özellikler ve tercihler belirliyor. misal belinde sakatlık olan bir nesne ile ponyplay oynayamazsınız, sakatlanır. astım ve benzeri nefes alma problemi olan biri ile breathcontrol oyunları mümkün olmaz. tercih meselesine gelince, kendimden örnek vereyim. ws ve scat oyunlarından hoşlanmıyorum, iğreniyorum. sonuçta iki tarafında zevk alması hedefleniyorsa limitlere dikkat edilmesi gerekir.
tabii bir takım limitler partnerler arası güven ilişkisine bağlı olarak gevşetilebilir. konu hakkında limit/hard limit/soft limit konularına göz atılabilir.
kölelerin yan gelip yatması konusuna gelince; efendilere kendi fantazilerini gerçekleştirmesi için vücudunun kontrolünü devreden, kendi payına düşen acı çekme, acıya direnme konusunu üstlenen nesnelerin yan gelip yatması biraz zor. konu çok uzun, uzunca yazabilirim ancak özetle şunu söyleyeyim: her köle her efendi ile birlikte olamıyor. zevkleri birbiri ile eşleşmesi lazım. bir süre sonra efendi partnerini kendi zevk aldığı tarzlara yönelterek ufunu genişletebilir...