Efendi sözleşmiş oldukları günde yola çıktı, kadının ofisinin olduğu yere ilk defa gidiyordu, bir yolculuktan ve şehir içinde birkaç hatalı giriş çıkıştan yaptıktan sonra yolu buldu.
Ofisin bulunduğu tesisin girişinde güvenlik vardı ve kapı girişinde en azından adetten olmak üzere aracı ile gelene geçene kim olduğu, kiminle görüşeceği soruluyordu. Sabri'nin güvenliği aşması hiç zor olmadı, öncelikle güvenliğin bir ziyaretçi geleceği konusunda bilgisi vardı, ancak buna pek gerek kalmamıştı. Düzgün iş kıyafeti ile gelen, pek de toy görünmeyen Sabri'ye aracı durdurduğunda kime geldiğini bile sormayacaklardı, belli ki bu ciddiyette geçenler sadece üst düzey müdürler ve patronlardı. Sabri'nin çok lüks olmayan ancak sosyal konumunu belli etmeye yeterli kalitede olan arabasının penceresinden sert ama samimi ses tonu ile "Günaydın" demesi yeterli olmuştu, "Günaydın efendim, gideceğiniz yer konusunda yardımcı olabilir miyim?". Aynı sert ama kibar ses tonu ile "Teşekkür ederim" dedi Sabri, "Gideceğim yeri biliyorum".
Ofise yaklaşınca bir kaç telefon konuşması oldu Sabri ile Yeliz arasında. Bunlar tamamen ofisin yerinin bulunmasına yönelik, kısa, adeta resmi bilgi alışverişi niteliğinde görüşmeler olmuştu. Telefonda her ikisi de birbirlerine karşı o kadar rahat değillerdi.
Tarif edildiği park yerine girildiğinde kölesi Sabri'nin aracının yanına geldi, her zamanki ağır olan çantasını aldı ve binanın içine girdiler. Bina içindeki kapıların çoğu kapalıydı, koridorlarda, merdivenlerden çıkarken bile hiç kimse ile karşılaşmadılar, birkaç açık kapının önünden sessiz ve hızlı adımlarla geçtiler. Ofisin kapısına varmışlardı. Yeliz anahtarı ile kapıyı açtı, içeri girdiler. O ana kadar neredeyse hiç konuşmamışlardı. Sabri tipik emreder ses tonu ile "Yandaki mi senin masan?" diye sordu, "Evet efendim" cevabını aldı, geçti o masadaki koltuğa oturdu. Oda yaklaşık 10-15 metrekare küçük bir ofis odasıydı, üç çalışma masası sığdırılmıştı. Yeliz uygun bir yere çantayı bırakmaya yeltendi, "çantanız için burası uygun mu efendim" dedi, Sabri evet anlamında sessizce başını salladı, "bıraktıktan sonra gidip bana bir bardak su getir" dedi, kadın "emredersiniz" dedi ve su getirmek için odadan çıktı. Bir süre sonra döndüğünde Sabri psikolojik hazırlığını tamamlamıştı. "Yaklaş bana" dedi, elindeki suyu aldı, "ayakkabılarını çıkar" dedi. Yeliz ayakkabılarını çıkardı, öylece bekliyordu, efendi hiç acele etmiyordu, onu biraz bekletti, suyundan yavaş yavaş yudumlar aldı.
Devamı var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder